treffen mat der däitscher Fraen - Dating-site

Fir ze bestätegen, datt et wierklech Si sinn, gitt w

Si versichen, op d Säit ginn aus enger ongewéinleche Plazen

g Ären Handy-Nummer.

'Wann dir versuchst, hues de zwou Méiglechkeeten: klappt oder net klappt. A wann dir net probéieren, da gëtt et nëmmen eng Optioun.' Eng seltsame Saach, d mënschleche Bezéiungen, et gëtt Leit, déi einfach ëmmer an iwwerall, awer Si sinn kritiséiert wéineg, a schléisst Iech nëmmen en. zweemol fir d Liewen. Et gëtt Leit, mat deenen unerträglich vun der éischter Sekonn a fir ëmmer, firwat sou eppes vill méi. Et gëtt Leit, mat deenen. op jiddwer Fall. net befeuern Si. Si sinn zimlech vill.

d 'Quantitéit opgeruff, an et gëtt sou Leit, mat deenen, an d' Gedanken an Däitscher sinn déi selwecht.

Kenns entgéint mat oppenen Äerm, an op der anerer Säit hunn all d Mënschen wäit oppen. Erweise sech an der Géigend. Wat ëmmer d Häerz an. An dës Mënsche sinn d wertvollsten. d meeschtgefroten. déi meescht geléifte.

dat heiansdo schléit Entladestrom

Hei géife nëmme léieren, Se ze schützen. D Fra ass eng Blumm. An der Mann - Gäertner. De Gäertner këmmert sech a wërft eng Blumm.

Blumm nees dankt him, him Hir Zärtlichkeit a Schéinheet.

De fürsorgliche Gäertner déi schéinste Blumm. Wann ech hei iwwer d 'Tatsaach, datt d' Léift net disponibel ass, datt d Wäerter vun der Famill tauschten op scheißding, alles Infantil, feige, gefälschte, an kuck an de Spigel a. Konstruktive Konsequenzen Minderwertigkeitskomplex - gesinn a sech selwer an net lächerlech, deen d Ursaach vun der feelgeschloener den Sonntagabend. D konstruktiven Konsequenze vun der Größenwahn fir sech selwer gesinn, an net lächerlech, de Mëttelpunkt vum weltwäite béis. D konstruktiven Auswierkunge vum Vorhandenseins vum Gehirns ficken denkt, denkt, denkt e wéineg, wéi s du et verdéngt. Net verdéngt an Punkt.

Et gëtt Gerechtegkeet, gëtt et e Gläichgewiicht, gëtt et e Gesetz: wann Dir mueres wëll kotzen virun Spaweck, Si verdienen et dat lénk an net d Café, Croissant mat Marmelade an wundersamen Bléck aus der Fënster.

All nom Verdéngscht, all Chodorkowski, Beresowski, Michael Jackson a Medwedew, dem Gëllene Ierwe an Moldauischen, Huren an Eran all nom Verdéngscht, all bis zum leschte Kröten. Net bruecht op der Insel. Net huet fir zweihundertfünfzig dausend Euro Teppech op Fanger an héieren, net op d 'Geschwätz iwwer d' Carrière. Geier ass bei dir, an d Fanger, a Carrière. Oh, wéi séisse de Moment am Liewen vun der moderner Awunner vun der Metropol - d Verantwortung fir den éischte versteckt Wasja. Verantwortung fir d 'Zukunft an natierlech fir d' Vergaangenheet. D 'Verantwortung fir net Gelernte onregelméisseg Verben, fir net verdientes Milliounen, fir d' ungelesenen Goethe, Madagaskar, op der a sou net hin, well ficken Madagaskar, wann et e Tierkei-all-Inclusive. Faultier du, Hond, ze stéieren, ze faul. Ze faul fir ze sprangen iwwer de Kapp. Ze faul war selwer ze probéieren. Du hues versicht. Papa, kann ech dech eppes Froen. Natierlech, wat geschitt ass. Papa, wéi vill dir bekommst. Et ass net deng Saach. de Papp war empört. An dann, firwat et dir. Ech wëll just wëssen. sot mir, strooss Si pro Stonn kréien. Elo, fir richteg.

Dad Jong schaute hien mat engem ganz ernsten Aen.

Dad, kanns du mir. Du fragtest nëmmen, datt ech iech ginn hunn Suen op e puer dumme Verkeeft. Direkt Marsch op dein Zimmer an de lege dech schlof. Wier net sou egoistesch. Ech schaff de ganzen Dag ganz midd ass, an du bass sou domm. Baby roueg ass an de Raum an d Dier hannert sech.

A säi Papp weiderhin un der Dier stinn a rosen op d froen vum Jong."Wéi kann hien et Won mech ze Froen iwwer d' Gehalt, dann fir Suen ze froen."Awer no enger Weile beruhigte hie sech an huet ugefaangen, kloer ze denken:"vläicht ass hie wierklech eppes ganz wichtegt ze kafen.

Jo zur Häll mat Hinnen, mat dräi Hunderten, hien ass jo iwwerhaapt nach ni hunn ech net ëm Suen froen".

Wann hien an den Kindergarten ass, war säi Papp schonn am Bett.

Schläfst du net, mäi Jong.

gefrot fir hien. Einfach daliegen, äntwert de jonke. Ech scheine dir ze graff geäntwert, sot de Papp. Ech hat e schwéieren Dag, an ech sinn einfach ausgerastet. Et deet mir Leed. Hei, giff d Suen, déi s de fragst. De jonke huet sech op a lächelte. Oh, den Ordner, merci. freudig landschaft aus. Hien kroch ënner d Kopfkissen an huet e puer zerknitterte scheine. Et de Papp gesinn, datt d 'Kand schonn d' Suen huet, nees rosen. En Baby leet all d 'Suen zesummen, a gehéiert d' scheine sorgfältig, a gesinn dann nees op de Papp. Firwat hues du ëm Sue froen, wann Dir schonn hunn. Well ech nach net genuch. Awer elo hunn ech just genuch, äntwert d Kand. Papa, hei genee fünfhundert.